διαδρομή στο κέντρο. εξάρχεια-ομόνοια-πειραιώς και συνεχίζω..
λίγα αυτοκίνητα, ακόμα πιο λίγη φασαρία.
οι ταξιτζήδες γκρινιάζουν.."νέκρα, τζάμπα πετρέλαιο καίμε", αλλά απολαμβάνουν τους άδειους δρόμους: με 80χλμ στην πειραιώς και την πανεπιστημίου;
αύγουστος κι αδρεναλίνη;
μπλόκο στη χαμοστέρνας, μπάτσος κάνει σωματικό έλεγχο σε οδηγό. το ταξί επιταχύνει στο φανάρι.
αφουγκράζομαι την ησυχία στην αθήνα, νιώθω ότι τώρα πρώτη φορά ανακάλυψα τα τζιτζίκια στη γειτονιά μου - λογικά εδώ ήταν πάντα.
η γειτονιά μου διατηρεί τη δυναμική της, παρόλη τη ραστώνη. ίσως εκεί να έγκειται και η δυναμική της,ε;
λίγο παραέξω νιώθεις τη σιωπή.
υπάρχει μια παράξενη συνωμοσία όσων είναι στην αθήνα αυτές τις μέρες. νομίζεις ότι απελευθερώνονται από την απουσία του πλήθους.
τους παρατηρώ, κάνουν σα να είναι μέσα στο διαμέρισμά τους, μόνοι, λες και δεν τους βλέπει κανείς.
το μεσημέρι στην ομόνοια ακούω από παντού γύρω μου φωνές, τσακωμούς, μπινελίκια.
αδρεναλίνη;
χαζεύω τη διαδρομή.
η αθήνα μοιάζει λες και κάνουν πάρτυ βαριεστημένοι μπάτσοι και μετανάστες σε επιφυλακή..
α, και έχουν καλέσει και λίγους τουρίστες, για λόγους φολκλόρ.
κι εγώ;
εγώ χαζεύω τους άδειους δρόμους, κοιτάω ποια φώτα είναι αναμμένα στις απέναντι πολυκατοικίες, πίνω, βλέπω ταινίες, κάνω βόλτες, συναντώ κόσμο, πίνω, χαμογελάω με τους διαλόγους που ακούω στο δρόμο, γνωρίζω άλλο κόσμο, αφήνω τις ώρες να περνούν, χωρίς να κάνω ό,τι κάνω τους υπόλοιπους μήνες..
παραδόξως, ανακαλύπτω ένα περίεργο (;) συναίσθημα συνενοχής.
8 comments:
συνενοχή για πιο πράγμα όμως? και γιατί εγώ κάνω και καλοκαιριάτικα ό,τι και τους υπόλοιπους μήνες?
ειναι λιγο συνομοτικο να μενεις αθηνα τον αυγουστο .
@ mahler...δηλαδη τι κανεις θα μας πεις ?
αχαλίνωτο σεξ φυσικά....!
ωραία η αθήνα άδεια όμως, ε?
Στην πόλη αυτή λοιπόν όταν χαλαρώνουμε νιώθουμε ένοχοι.
Ο ρυθμός της, ο ρυθμός της. Πέρα από τα όρια του ανθρώπινου που όταν γίνεται για λίγο ανθρώπινος μας σοκάρει.
Μαζόχα...
:PPP
γεια σου ρε χ.ζ. με τα ωραία σου!
αυτό το συν κάνει τη διαφορά.
και αφού είναι θετικό το πρόσημο όλα τα άλλα παραγράφονται..
Θα μπορούσα να περιγράψω το συναίσθημα της "άδειας πόλης" και σαν ανασφάλεια,αίσθηση πως κάτι άλλαξε..
Post a Comment