Λες να'ναι ιδέα μου ή τις τελευταίες μέρες υπάρχει στο κέντρο της Αθήνας μια ατμόσφαιρα αστυνομοκρατίας;
Σήμερα κατεβαίνοντας τη Ζήνωνος το μεσημέρι τρεις μπάτσοι σταμάτησαν έναν μετανάστη που κατηφόριζε με το μηχανάκι του.
Δύο βήματα πιο κάτω, στην Αγησιλάου σταμάτησε ένα τζιπάκι της αστυνομίας και αμέσως μετά προχωρώντας στην Κολοκυνθούς έπεσα πάνω σε δύο τύπους της δημοτικής.
Χθες στην Κάνιγγος το ίδιο σκηνικό με τους μετανάστες, τα χαρτιά σου, σήκω, κάτσε, γύρνα..
Και προχθες και παραπροχθές κοκ..
Δεν είναι ότι δηλώνω αναρχικός, ούτε ότι θέλω να καταργηθούν οι νόμοι.. μου λείπει το ιδεολογικό υπόβαθρο για κάτι τέτοιο άλλωστε -βλέπεις δεν έχω διαβάσει Μπακούνιν ή Κροπότκιν ή δεν ξέρω κι εγώ τι.
Απλά, δε μου αρέσει να βλέπω παντού αστυνομία. Χωρίς να πέφτω στη λαϊκίστικη παγίδα για το κράτος της δεξιάς, απλά δε μου αρέσει. Δε μου αρέσει γιατί φοβάται ο κόσμος. Και νιώθει ότι όσο πιο έντονη είναι η αστυνομική παρουσία τόσο καλύτερα. Ε, όχι.
Ο φόβος υπάρχει έτσι κι αλλιώς μέσα μας κάπου. Η ανασφάλεια, η αγωνία. Δε θέλω να τον κάνω πάσα στους μπάτσους όμως, για να ανακουφιστώ.. Θέλω να τον βλέπω ρεαλιστικά. Υπάρχει; Κι αν ναι, γιατί; Πόσο ρεαλιστικός είναι και πόσο κοινωνικά επιβεβλημένος; Ή πόσο υστερικός, αν θέλεις..
Και στρίβοντας στην Πλατεία Αυδή, στα γρασίδια της οποίας κοιμούνταν διάφοροι τύποι, θυμήθηκα ότι μεθαύριο είναι το Πολυτεχνείο. Και προτίμησα να μείνω εκεί, τότε. Που πάλι υπήρχε -ξεκάθαρα πια- αυτή η αστυνομο(τρομο)κρατία. Αλλά αποδείχθηκε πόσο επίπλαστη ήταν, ότι δεν στηριζόταν σε καμία ανάγκη.. Κι αναθάρρησα λίγο. Ας είναι..
Έχουμε μάθει να φοβόμαστε; Ή μήπως εγώ έχω μάθει να φοβάμαι; :)
Σ' αυτόν τον κόσμο όσοι αγαπούνε
τρώνε βρώμικο ψωμί
έλεγε ο Μπάτης μια Κυριακή
κι οι πόθοι τους ακολουθούνε
υπόγεια διαδρομή.
14 comments:
Μας μαθαίνουνε να φοβόμαστε, με πολύ λεπτές μεθόδους.Όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε τους λόγους και τους τρόπους που γίνεται αυτό, τόσο το καλύτερο για όλους μας.
ναι. "Ε, οχι."
που να δεις χθες στο δρόμο για το μάθημα , επεσα στην πορεία στο κέντρο.
αστυνομεο-αναρχο-κρατία ,παντού.
βαρύ το *¨ποπ¨, στο βίντεο.
βαρύ αφροδιασιακο όπλο, ο φόβος, κάθε συστήματος.
καλό απόγευμα.
(*αν θυμάμαι καλά , έτσι το χαρακτήρισε η Μπέλλου.)
πολύ απλά, έχουν μάθει να μας φοβίζουν. Πολύ καλό το κείμενο σου.
καρβέλα ζεις εσύ μας οδηγείς! λολ!
καλά οι εποχές δεν συγκρίνονται. άλλος νοέμβρης τότε, άλλος τώρα.
αλλά ο φόβος ή μάλλον το να ζεις υπό το καθεστώς φόβου και ανασφάλειας βολεύει στον αποτελεσματικότερο έλεγχο και χειραγώγηση μιας κοινωνίας
Θυμάμαι σαν τώρα τη Ντόρα να λέει στις ειδήσεις πριν μερικά χρόνια:
Έχουμε 50 άτομα στη δημοτική αστυνομία. Για να τη στελεχώσω θα προσλάβω άλλα 500.
Σα να λέμε έχω μια μερίδα μουσακά αλλά πεινάω κι άλλο. Θα φτιάξω τέσσερα ταψιά να χορτάσω!
Είμαι υπέρ της αστυνόμευσης και της διατήρησης της ασφάλειας των πολιτών σε επίπεδα καλύτερα από τα τωρινά.
Και κατά της αστυνομοκρατίας.
Δε θέλουμε να φοβόμαστε τους μπάτσους. Θέλουμε τους μπάτσους για να μη φοβόμαστε.
Πολύ ιδανικά πάντα όλα αυτά...
Εγώ δε θα ήμουν αναρχικός έτσι κι αλλιώς :p
:-)
Είμαστε σίγουρα πολύ μακριά από το Πολυτεχνείο. Εννοώ από το καθεστώς που υπήρχε τότε. Ευτυχώς.
Μα ακόμη, έχουμε πολύ δρόμο...
Για τη δημοκρατία, την αληθινή ελευθερία, την παιδεία, το ψωμί...
Καλό βράδυ!
παντου αστυνομια χωρις να κανουν δουλεια, ειναι για να τρομαζουμε
Αστο αφησουμε αυτο το κα(η)μενο το Πολυτεχνειο να ξεχαστει πια, γιατι οσο μας το υπενθυμιζουν οι γνωστες λαμογιοσκατοφατσες που το εχουν αναλαβει εργολαβια, τοσο πιο απωθητικο μας το κανουν.
Εκει, τοτε.
Ναι.
Γιατι μετα...
(τα ιδια και χειροτερα κανανε και επι Σημιτη οι μπατσοι, ειναι κυταρρικο, μη το ψαχνεις:). τις πιο πολλες επιχειρησεις-σκουπα εντωμεταξυ ειχε κανει στην οχταετια του ο ατιμουλικος.φοβερη μεταναστευτικη πολιτικη;-)
Είναι ψυχρό πράγμα η αστυνόμευση...
ακόμα και αν δεν έχεις κάνει κάτι...
Σε κάνει να αισθάνεσαι υπόλογος... και απειλούμενος...
Είμαι σίγουρη πως γίνεται επίτηδες... διότι ότι δεν κάνει την δουλειά της.. το ξέρουν όλοι...
εμένα αυτό που με ανησυχεί είναι που όλο και περισσότερος κόσμος έχει μάθει να θεωρεί την παρουσία της αστυνομίας απαραίτητη.
Σε οικογενειακή συγκέντρωση μια εκ των καλεμσένων έλεγε "νοιώθω αγαλλίαση, ασφάλεια όταν περνάει η αστυνομία απο το δρόμο!!! Ξέρω πως δεν έχω να φοβηθώ τίποτα" και να είμαι εκείνη την ώρα να φωνάξω "μα έλεος δεν ζεις και σε μια κακόφημη γειτονιά, μια χαρά ασφαλής είναι η περιοχή σου". Κι όμως τέτοια σχόλια τα ακούω όλο και περισσότερο.
Το καλοκαίρι σε βόλτα με φίλο στα Εξάρχεια βλέπαμε παντού αστυνομικούς (κάποια διμοιρία ΜΑΤ ή κάτι τέτοιο). Προσωπικά ένοιωσα περισσότερο αμήχανα με το φίλο μου από την παρουσία τους (ετοιμοπόλεμοι κιόλας με τις ασπίδες κλπ όπως ήταν) παρά με τα πρεζόνια της Πλατείας Εξαρχείων.
Φυσικά και είναι απαραίτητη η ύπαρξη της αστυνομίας, άλλα τώρα τελευταία η διαρκής και έντονη παρουσία της έχει καταστήσει αφιλόξενους τους περισσότερους Δημόσιους Χώρους (σε αυτούς βάζω και τους δρόμους) της Αθήνας.
Νομίζει κανένας πως έχουμε δημοκρατία?
εξ ου και η αστυνόμευση...
Παιδιά δε συμφωνώ...«φυσικά και είναι απαραίτητη η ύπαρξη της αστυνομίας;» «υπέρ της αστυνόμευσης;» «θέλουμε τους μπάτσους να μη φοβόμαστε;»
Δηλαδή κι εμείς τα ίδια λέμε, λίγο πιο μετριοπαθώς. Όχι πολύ αστυνομία, λίγη. Και πόσο είναι το πολύ και το λίγο.
Αλήθεια ποια είναι η δουλειά της αστυνομίας; Είναι όντως απαραίτητη; Πόσο και πού και γιατί; Ποιοι τομείς της ζωής δουλεύουν και χωρίς αστυνομία; Υπάρχουν τέτοιοι; Πώς δουλεύουνε; Μπορούνε να δουλέψουνε κι άλλοι έτσι; Όλοι αν γίνεται; Ας το σκεφτούμε πραγματικά, δημιουργικά, κι όχι να αναμασάμε ότι έχουμε καταπιεί τόσα χρόνια ως αυτονόητο, ότι μια κοινωνία χωρίς αστυνομία θα ήταν κοινωνία ζώων.
Το θέμα δεν είναι μόνο η ύπαρξη ή όχι μεγάλης αστυνόμευσης, αλλά και το πόσο αισθητή γίνεται γύρω μας όπως πολύ σωστά το θέτεις. Και είναι περίεργο να ζούμε σε μια χώρα χωρίς έντονα προβλήματα τρομοκρατίας, ρατσισμού ή εγκληματικότητας και παρόλα αυτά να μας προκαλεί φόβο η αστυνομία. Μήπως κάποιοι μας έχουν μεταδώσει όλο αυτό το συναίσθημα?
όσοι ζούμε στις μεγάλες πόλεις οφείλουμε να σκεφτόμαστε ένα κλικ περισσότερο.
παντού γύρω σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντικρύζουμε αυτοκίνητα και άντρες της αστυνομίας.
το τελευταίο διάστημα πολλούς κι από αυτους τους σερίφηδες της δημοτικής.
στις μεγάλες πόλεις όμως.
και κυρίως στα κεντρικά σημεία αυτών.
προσπαθούν οι εξουσιάζοντες να μας πείσουν πως κινδυνεύουμε...ακόμη κι από την σκιά μας.
και όχι οτι δεν υπάρχουν κίνδυνοι στις πόλεις μας.
οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι, όργανα που εκτελούν διαταγές.
διαταγές ανωτέρων, οι οποίοι συχνά είναι άσχετοι, κάτοικοι του δικού τους γυάλινου κόσμου, και δεν έχουν ιδέα από τα πραγματικά προβλήματα του λαού που υποτίθεται πως κυβερνάνε.
και ας βγούμε λίγο στην επαρχεία.
ας ρωτήσουμε τους ανθρώπους εκεί τί είναι για αυτούς η αστυνομία.
κάθε πότε βλέπουν αστυνομικό.
πως αισθάνονται.
αν φοβούνται.
ή όχι.
υπάρχουν χωριά, χωμένα μες στα βουνά, όπου είμαι σίγουρος πως αστυνόμο έχουν να δουν από την τελευταία επίσκεψη κάποιου πολιτικάντη στις περασμένες εκλογές.
κι όμως το κλειδί είναι πάνω στην πόρτα, τα πατζούρια ανοιχτά, ο οικιακός και ο αγροτικός εξοπλισμός εκτεθιμένος...σε ποιον;
τις κοινωνίες τις απαρτίζουμε εμείς οι ίδιοι.
κι εμείς οι ίδιοι έχουμε τις ευθύνες μας για τον φόβο, για το ποιος και πως θα μας "εξουσιάζει".
αυτό είναι δημοκρατία.
τώρα αν με ρωτάτε αν υπάρχει σήμερα δημοκρατία...η απάντηση μου είναι πως μια πλουτοκρατία εκλεγμένη από μια βλακοκρατεία μας αξίζει καλύτερα ως όρος.
καλό σας απόγευμα.
ασφαλές και όμορφο.
με χαμόγελο και αισιοδοξία.
νομίζω ότι μάλλον λέμε τα ίδια αλλά με άλλο τρόπο.. εκεί που ο ένας θα πει είναι απαραίτητη η αστυνομία, ο άλλος θα το διατυπώσει ως αίτημα για λιγότερη αστυνομία κοκ.. και θεωρώ ότι ναι μεν η "σημειολογία" έρχεται σε δεύτερο επίπεδο αλλά είναι εξαιρετικά σημαντική.
ο φόβος μας φοριέται χρόνια τώρα, από όπου κι αν το πιάσεις, τούρκοι, σλαβομακεδόνες, αλβανοί εγκληματίες, μετανάστες, ομοφυλόφιλοι, αναρχικοί, κομμουνιστές παλιότερα κοκ.. πάντα κάποιον πρέπει να φοβόμαστε, κάποιος απειλεί την "κανονικότητά" μας.. είναι ο καλύτερος τρόπος κοινωνικού ελέγχου, δεν νομίζετε;
χαίρομαι που ακούω απόψεις που με πάνε πιο πέρα - όλες οι φωνές είναι χρήσιμες.. και το διάβασμα between the lines ακόμα πιο χρήσιμο..
καλημέρες!
υγ το χειρότερο το ένιωσα χτες κατεβαίνοντας στο μετρό του Αιγάλεω, παραμέρισα για να περάσουν οι (σχεδόν ανήλικοι) ματατζήδες που είχαν νωρίτερα επιβιβαστεί κατάκοποι και περήφανοι στο Μέγαρο. και διέκρινα μια βλακεία στα μάτια μαζί με την έπαρση του "οργάνου της τάξεως".. και σκέφτηκα ότι πριν από 10 λεπτά μπορεί αυτά τα γκλομπς να κατέβαιναν σε τίποτα κεφάλια.. και βιάστηκα να ανέβω στις κυλιόμενες.
Post a Comment