είναι αρκετά;

Δυό πόδια.

Κι άλλα δύο.

Τέσσερα πόδια.

Μια ταράτσα.

Καδρόνια, παρατημένα.

Ένα γκρι φόντο.

Μια ανέμελη στιγμή.

Αψηφώντας τον καύσωνα.

Αδιαφορώντας για το τσιμέντο.

Ή ίσως απολαμβάνοντας τον καύσωνα και το τσιμέντο.

Γελάκια.

Σιωπή.

Ξανά γελάκια.

Τα πόδια ανασηκώνονται.

Γίνονται κουβάρι.

Τα κορμιά ξαπλώνουν στο τσιμέντο.

Ανάσκελα.

Στοργή.

Νάζι.

Επιθυμία.

Μια τσιμεντένια ταράτσα, ένας ήλιος και τέσσερα πόδια να μπλέκονται και να αιωρούνται.

Ήδη είναι πάρα πολλά από μόνα τους.

I Got Life.